مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)، بنایی با شکوه است که در مرکز شهر قم واقع شده و تاریخ بنای آن به قرن سوم هجری قمری باز می گردد.
حضرت فاطمه معصومه (س)، دختر امام موسی کاظم (ع)، در ۲۰۱ق/۸۱۶م، یک سال پس از ورود امام رضا (ع) به مرو، عزم خراسان کرد و چون به ساوه رسید، بیمار شد.
موسیبن خزرج اشعری، از اشعریان مقیم قم به ساوه رفت و وی را به قم آورد و در سرای خویش منزل داد و پس از مدتی حضرت معصومه (س) وفات یافت. پیکر فاطمه معصومه (س) را در محلی موسوم به باغ بابلان، به خاک سپردند.
مرقد مطهر حضرت معصومه (س) داراى هشت در است. چهار تاى آن در صحن نو و دوتاى آن در سمت غربى مرقد واقع شدهاند و یک در آن به خیابان موزه و در دیگر به ورودى مدرسه فیضیه باز مىشود. امروزه کلیه امور آستانه طبق اساسنامه مصوب، با تولیت آستانه است.
به نوشته شاردن، سیاح فرانسوی عصر صفوی، در کتیبه سردر بنا کلمه «مشتاق درک» جهت ثبت سال بنا درج شده بود که به حساب ابجد ۱۰۶۵ (زمان سلطنت شاه عباس دوم) میشود.
در سال ۶۰۵ هجرى، به دستور امیر مظفر احمد بن اسماعیل، بزرگ خاندان آل مظفر، بزرگ ترین استاد کاشى ساز آن زمان، محمد بن ابى طاهر کاشى قمى، کار ساخت و پرداخت کاشى هاى متنوع مرقد را شروع کرد و بعد از هشت سال، در سال ۶۱۳، کاشى هاى آن آماده گردید و کار گذاشته شد. اخیراً در سال ۱۳۷۷ شمسى، مرقد مطهر به شکل جدید، که آمیخته اى از کاشى و سنگ است تجدید بنا شد و همچنین دیواره هاى داخلى با سنگ مرمر سبز آراسته گردید.
نخستین ضریح مرقد، ساخته شاه طهماسب اول است. این ضریح در سال ۹۶۵ هجری، در چهار طرف مرقد، از آجرهای آراسته به کاشیهای هفت رنگ و کتیبههای معرق بنا شد. در اطراف ضریح منافذی باز بود تا هم مرقد دیده شود و هم زائران نذورات خود را داخل ضریح بریزند.
در سال ۱۲۳۰ هجرى قمرى، فتحعلى شاه همان ضریح را نقره پوش کرد که این ضریح به مرور زمان فرسوده شد و در سال ۱۲۸۰، ضریحى که از نقره ضریح سابق و نقره هاى موجود در خزانه ساخته شده بود به جاى آن نصب گردید.
این ضریح، چندین مرتبه تجدید بنا و اصلاح شد و سال هاى متمادى روى مرقد حضرت باقى بود تا این که در سال ۱۳۶۸ هجرى شمسى، به دستور تولیت آن زمان، شکل ضریح را تغییر دادند و ضریحى را با ظرایف و شاهکارهاى هنرى ویژه اى، به جاى آن نصب نمودند که آن ضریح همچنان برفراز تربت نورانى حضرت برقرار است و در اسفند ماه ۱۳۸۰ شمسى، اصلاحات و تعمیرات جدید صورت گرفت.
نخستین گنبدی که پس از سایبان حصیری موسی بن خزرج بر قبر فاطمه معصومه (س) بنا شد، توسط زینب، از زنان علویه ساخته شد. این گنبد قبه ای برجی شکل بود که از مصالح آجر، سنگ و گچ، در اواسط قرن سوم هجری بنا شد.
به مرور زمان و پس از دفن بعضی از بانوان علوی در جوار فاطمه معصومه دو گنبد دیگر در کنار گنبد اول ساخته شد.
این سه گنبد تا سال ۴۴۷ هجری برقرار بودند تا این که در همان سال «میر ابوالفضل عراقی» (وزیر طغرل کبیر) به تشویق شیخ طوسی به جای آن سه گنبد، گنبد مرتفعی، آراسته به نقشهای رنگ آمیزی و تزیینات آجری و کاشی بدون ایوان و حجره بنا نهاد، که تمام قبور سادات و آن بانوان را فرا میگرفت.
در سال ۹۲۵ هجری قمری، همین گنبد به همت «شاه بیگی بیگم» همسر شاه اسماعیل تجدید بنا و سطح خارجی گنبد با کاشیهای معرق آراسته گردید. ضمناً ایوان رفیع با دو مناره در صحن عتیق ساخته شد.
نهایتاً در سال ۱۲۱۸ هجری، همزمان با سلطنت فتحعلی شاه قاجار گنبد با خشتهایی طلایی تزیین شد که تا سال ۱۳۷۹ شمسی باقی ماند.
در سال ۱۳۸۰ به علت تخریب ظاهر گنبد و جهت جلوگیری از وارد شدن صدمات دیگر به ساختمان گنبد توسط تولیت آستانه مقدسه، مسعودی خمینی جهت بازسازی و تعمیرات اساسی گنبد حرم اقدام شد و خشتهای طلایی سابق جمعآوری گردید. پس از بازسازی و تعمیرات اساسی که با هزینهای بالغ بر ۲۵ میلیارد ریال بر روی گنبد صورت گرفت، پرده برداری از گنبد جدید در سال ۱۳۸۴ هجری شمسی به دست محمد تقی بهجت انجام شد.
امروزه حرم مطهر، دارای ضریح، گنبد، رواق ها، ایوان ها ،صحن ها، گلدسته ها و ... بسیار زیبایی است.
امروزه آستانه حضرت معصومه (س) دارای ۳ صحن است:
حرم مطهر دارای چهار رواق است:
در اطراف مرقد مطهر حضرت معصومه (س) بناها و ساختمانهاى ديگرى وجود دارد، از جمله: مسجد بالاسر، مسجد اعظم، مسجد طباطبائى و مسجد امام خمينى. در مرقد كتابخانهاى است كه به «كتابخانه آستانه» معروف است. همچنين در حرم، موزهاى قرار دارد كه ورودى آن از صحن موزه است و هداياى باارزش و گرانبها كه به مرور زمان به مرقد شريف اهدا شده است در آن نگهدارى مىشود.
این مسجد از زیباترین رواق های آستانه مقدسه است که در دوران صفویه به عنوان میهمانسرای آستانه شمرده می شد. در زمان قاجاریه ساختمان آن تجدید بنا شد و به صورت مسجدی با دو گنبد، به دستور تقی خان حسام السلطنه ساخته شد.
در سال ۱۳۳۸، آيت الله فيض با اختصاص زمينی در جهت غربی، اين مکان را توسعه داد. بعد از الحاق مسجد اعظم به اين قسمت، ساختمان جديدی به دستور توليت، با خصوصيات فراوان معماری بنا گرديد. در سال ۱۳۴۵ اين بنا تکميل گرديد.
اين مسجد به سبک معماری اسلامی بنا گرديده و در سال ۱۳۳۹ هجری شمسی مورد بهره برداری قرار گرفت و دارای ۴ شبستان و ۳ ايوان رفيع و زيبا و گنبد بزرگی می باشد.
علاوه بر اين، يک برج با ساعت زنگی بزرگ در شمال مسجد قرار دارد که از ۴ جهت ديده می شود. در سال ۱۳۷۱ هجری شمسی حايل بين مسجد اعظم و مسجد بالاسر برداشته شد تا محيط يکپارچه شود.
داراي گنبدی ۵۰ ستونی است که به جای صحن قديم (زنانه) در جنوب روضه مطهره ساخته شده است. در طرف جنوب مسجد محرابی مزين به کاشي کاری معرق به شکل ۵ ضلعی و دارای کتيبه ای منقوش به آيه نور است. قسمت محدود به محراب و اطراف آن، حکم مسجد را دارد.
بانی اين گنبد و مسجد مرحوم حجت الاسلام حاج آقا محمد طباطبايی است. کار ساخت اين مسجد از سال ۱۳۶۰ تا سال ۱۳۷۰ هجری قمری به طول انجاميد.
محمدجواد جهانگيرزاده معاون اجرايی آستانه مقدسه حضرت فاطمه معصومه (س) در سال ۱۳۹۴ اعلام نموده است: در حال حاضر كل فضای حرم مطهر شامل فضای مسقف و باز در مجموع ۷ هكتار است و ما در افق سال ۱۴۲۰ بايد ۱۰ هكتار ديگر به فضاهای حرم اضافه كنيم كه اين مساله شامل مكانهای زيارتی، فرهنگی، خدماتی و پشتيبانی می شود.
چهار پادشاه از صفویان، دو پادشاه از قاجار، و همچنین تعدادی از شاهزادگان قاجار در این مکان دفن شدهاند.
مرقد مطهر حضرت معصومه (س) در مرکز شهر قم واقع شده است که این مرقد از طرف شمال به میدان آستانه، از شرق به خیابان آیت الله مرعشى نجفى و از جنوب به مسجد اعظم و خیابان موزه و از طرف غرب به مدرسه فیضیه منتهى مىشود.
0 نظرات
نظر خود را ثبت کنید