سنگ نبشته بیستون بر صخره ای عمودی و غیرقابل دسترس، در ارتفاع ۱۰۰ متری جاده کنده شده است. استقرار کتیبه در کنجی از کوه صخره ای و مصون از بادهای غالب، ولی در معرض دید مستقیم، به ویژه از مسیری که شاخص آن پل ساسانی است قرار گرفته است.
از آثار به جای مانده از پلکانی در قسمت بالایی کوه بیستون احتمال میرود که سنگ تراشان از این راه برای رسیدن به محل سنگ نبشته استفاده میکردهاند و پس از پایان کار، پلکان را به منظور غیرقابل دسترس کردن اثر، تراش دادهاند. سنگنبشتهٔ بیستون بر صخره ای از جنس سنگ آهک ایجاد شده که بنا به آثار لعاب قهوهای رنگی که سطح سنگ نبشته را پوشانده و همچنین بقایای سربی که در چند سطر نخست اثر دیده شده است به نظر میآید که در پایان کار برای افزایش طول عمر اثر تمام نمای آن را با اندودی ناشناخته پوشاندهاند.
داریوش بزرگ در ۵۲۲ ق.م، پس از یک سلسله جنگها به سلطنت رسید و فرمان شرح فرونشاندن شورشها، شناساندن اصل و نسب خود، کشورداری و کارهایی که به خواست اهورامزدا انجام داده است را در دل سنگین کوه به یادگار گذارد.
این اثر شامل دو بخش، نقوش برجسته و کتیبه ها می باشد:
نقش برجسته داریوش اول، ۶ متر طول و ۳/۲۰ متر عرض دارد. در سمت چپ این سنگ نگاره، تصویر داریوش، به ارتفاع ۱/۷۸ متر حجاری شده است. وی تاج کنگره داری بر سر و پیراهن بلندی بر تن دارد. در زیر پای چپ وی، گئومات مغ به پشت خوابیده و به علامت تسلیم دست هایش را بالا برده است.
در پشت سر داریوش، "وینده فره نه" کماندار و "گئوبروه" نیزه دار و روبروی او ۹ تن شورشی ایستاده اند. بالای سر هرکدام کتیبه ایست که نام شورشگر و محل شورش را مشخص می کند. در بالای سر اسیران، تصویر نمادینی از اهورامزدا قرار دارد.
کتیبه ها به خط میخی و به سه زبان نقر شده اند:
اولین تحقیقات علمی درباره نقوش و کتیبه های بیستون، در سال ۱۸۳۵، توسط هنری راولینسون، افسر جوان انگلیسی، که به عنوان مشاور در خدمت ارتش ایران درآمده بود، به انجام رسید. راولینسون با دقت و تحمل مشقت، طی دوسال (۱۸۳۵ تا ۱۸۳۷) چندین بار از کوه بیستون بالا رفت و ستون اول متن فارسی باستان کتیبه را رونویسی کرد و خواندن آن را به اتمام رسانید و آماده انتشار ساخت و درسال ۱۸۴۴ م. او بقیه متن پارسی باستان کتیبه را رونویسی کرد و از ترجمه ایلامی آن نسخه برداری کرد.
در سال ۱۹۰۴ هیئتی از طرف موزه بریتانیا، نه سطر کتیبه و در سال ۱۹۴۸ پرفسور جرج کامرون، از کتیبه نسخه برداری کردند. تحقیقات کامرون تازه ترین و کامل ترین مطالعات در این زمینه است.
در سال ۱۹۶۳، ترجمه کتیبه بیستون در کتاب های اغلب مستشاران از جمله راولینسون، بارتولومه، لیسباخ، تلمن، هرتسفلد، تامپسون و جرج کامرون درج شده است.
در متن کتیبه، داریوش در آغاز به معرفی خود و نیاکانش می پردازد. پس از آن با احترام از اهورامزدا و بخشش او سخن می راند که تا پایان کتیبه بارها تکرار می شود. سپس داریوش به معرفی قلمرو و سرزمین های تابعه خویش می پردازد که ضمن آن از ۲۳ کشور نام می برد که البته تا پایان پادشاهی اش تعداد آن ها به ۳۰ کشور می رسد.
در ادامه کتیبه طولانی و مفصل خود و با ثبت دقیق زمان و تقویم، شرح نبرد با کسانی را که در نخستین سال پادشاهی خود (به گفته خودش به دروغ ادعای شاهی کرده و کشور را به آشوب کشاندند) با آنان جنگیده، ارائه می دهد و سپس به جریان سرکوب گئومات مغ اشاره می کند و در نهایت جانشینان خود را به نیکوکاری و پرهیز از دروغ و حق شناسی و راست گویی پند می دهد.
متن سنگنبشته را میتوان (بر اساس ترجمه آلمانی آن) به صورت زیر خلاصه کرد:
بر اساس نظرات ترومپلمن که لوشی و هینتس نیز آن را پذیرفتهاند، کنده کاری این نقش برجسته و قلم زنی این کتیبهٔ سه زبانه به ترتیب پی آیند انجام گرفته است:
مهمترین آسیب های موجود در کتیبه بیستون عبارتند از:
کتیبه و نقش برجسته بیستون، در محوطه تاریخی بیستون، در شهر بیستون از شهرهای شهرستان هرسین، در ۳۰ کیلومتری شمال شرق شهر کرمانشاه در استان کرمانشاه، قرار دارد.
0 نظرات
نظر خود را ثبت کنید