شهرستان چابهار یکی از شهرستان های استان سیستان و بلوچستان در ایران است و مرکز این شهرستان، شهر چابهار است. بندر چابهار تنها بندر اقیانوسی این کشور است که در کرانهٔ دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد که اسکله آن قابلیت پهلوگیری کشتیهای اقیانوسپیما را دارد و از مناطق آزاد بازرگانی ایران است.
بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی، که نزدیکترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه (افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان) به آبهای آزاد است از اهمیت فراوانی برخوردار است و سازندگی و سرمایهگذاری فراوانی در آن صورت میگیرد.
ابراهیمخان بهزادی بمی (سرتیپ)، در سال ۱۲۷۰ قمری در دوره قاجار، به حکومت بمپور انتخاب شد و در عصر حکمرانی او دولت وقت ایران بلوچستان را تصرف کرد. در سال ۱۲۸۱ قمری، ابراهیم خان قلعه محکم «ایرافشان» که تسخیرناپذیر به نظر میرسید را تصرف کرد و بدین ترتیب قدرت دولت مرکزی را تا نزدیکی کوهک و چابهار و گواتر توسعه داد.
چابهار اما تا سال ۱۲۸۹ قمری در تصرف اعراب مسقط قرار گرفت و آنها تلاش داشتند این بندر مهم را تصرف کنند. انگلیسها و به ویژه شخص گلداسمید که برای حکمیت مرزی بین ایران و منطقه کلات تحت نفوذ انگلیس منصوب شده بود نیز از ادعای اعراب مسقط بر چابهار پشتیبانی میکردند.
برای جلوگیری از چنین تهدیداتی، دولت ایران دست به کار شد و ابراهیم خان در سال ۱۲۸۹ قمری بندر چابهار را تصرف کرد تا قدرت خود را بسط دهد.
در سال ۱۳۰۴ خورشیدی، دولت قاجار تلاش کرد حاکمیت خود را بر چابهار تثبیت کرده و سردار دین محمدخان، داماد دوست محمدخان را سرکوب نماید. در گزارش فرمانده قسمت کرمان در دهم اسفندماه ۱۳۰۴ به وزارت جنگ، بر ضرورت مقابله با دین محمدخان و ایجاد پادگان نظامی در چاه بهار و برقراری نظم در امور گمرک این شهر تأکید شده است.
در این گزارش، به این موضوع نیز اشاره گردیده بود که ناآرامیها در بلوچستان و به ویژه آشوبهای دین محمدخان بر اثر سیاست دولت انگلیس است و دلیل این سیاست دولت انگلیس نیز بیم این دولت از اقتدار دولت مرکزی ایران در بلوچستان و به ویژه در چاه بهار دانسته شده است. اقتداری که میتوانست نفوذ ایران در بلوچستان انگلیس را نیز امکانپذیر نماید.
در سال ۱۳۰۷ خورشیدی، عملیات نظامی علیه دوست محمدخان آغاز شد. در بهمن ماه ۱۳۰۷ آخرین حکومت بلوچستان سقوط کرد. با حذف دوست محمدخان از معادلات سیاسی بلوچستان، قدرت دولت مرکزی در این ایالت، و ازجمله در چابهار بهطور کامل تثبیت شد.
در سال ۱۳۵۲ هجری شمسی طرح جامع راه اندازی بندر چابهار آغاز شد و در همین راستا قراردادهایی نیز با پیمانکاران منعقد گردید، پس از پیروزی انقلاب اسلامی چند سال عملیات راه اندازی بندر متوقف شد پس از آن مجدداً این پروژه از سر گرفته شده و در سال ۱۳۶۲ عملاً به بهرهبرداری رسید. البته تکمیل این پروژه تا چند سال بعد نیز ادامه پیدا کرد.
تالاب لیپار که به تالاب صورتی نیز معروف است در تنگه و درهای صخرهای که مشرف به کوه است قرار دارد که در آن آب دریای عمان به صورت ایستا شده ...
کوههای مینیاتوری چابهار یا کوههای مریخی چابهار نام کوههایی با ساختار و شکل ویژه است که به دلیل نوع و وضعیت فرسایش و گونهٔ رسوبی خاص، اشکالی ...
اکثر مردم چابهار بلوچ و اهل سنت هستند و به زبان بلوچی مکرانی سخن می گویند.
انواع سوزن دوزی که عبارتست از: ابریشمدوزی، گلابتوندوزی، نقده دوزی، پتهدوزی، سکمهدوزی، بلوچدوزی، ممقاندوزی، سرمهدوزی، شمارهدوزی، پولکدوزی، منجوقدوزی، پیلهدوزی، ده یکدوزی، خامهدوزی، کمنددوزی
گلیم بافی، معرق صدف و وسایل زینتی، سکه دوزی و آینه دوزی، سفل گری، حصیر بافی و ...
علاوه بر صنایع دستی ماهی و میگوی تازه نیز از بهترین سوغاتی های چابهار محسوب می شود.
بت ماش، تباهگ، خلان، تنورچه، املت سوزی، تیموش و دوتینی، دوغ پا، شیرچای یا چای ماسالا، شیرینی چنگال، کراهی میگو و ...
بعد از سرمایهگذاری در تولید میگو در این شهرستان، حالا چابهار به قطب فولاد و پتروشیمی کشور تبدیل میشود.
محصولات عمده زراعی شهرستان، سبزیجات، محصولات جالیزی و نباتات علوفهای میباشد.
آب و هوای چابهار و پیرامون آن همیشه بهاری و معتدل است و به همین دلیل چابهار (چهاربهار) نامیده میشود. بهطور کلی آب و هوای چابهار دارای کمترین تغییرات در فصول چهارگانه سال است و درجه رطوبت تنها در دو ماه از سال (اردیبهشت و خرداد) بالا میرود.