تنگه سولک یا سروک درفاصله بین دوکوه قرار گرفته است که در فارس نامه ناصری به معنی گردنه سروهای کوچک از آن یاد شده است. تنگ سولک به لحاظ آب و هوایی نسبت به سایر نقاط شهرستان بهمئی تفاوت زیادی دارد و پوشش گیاهی خوبی دارد. تنگه سولک علاوه بر آثار قدیمی و سنگ نوشتههای باستانی مربوط به دوران اشکانی (پادشاهی الیمایی ها)، دارای طبیعتی بدیع و استثنایی و چشمهزار و جنگلهای بلوط و درختان زیبای زربین (گونه ای نادر از درختچه های سرو) و از تیپی کوهستانی و صخرهای برخوردار است.
نقوش برجسته تنگ سولک در سال 1841 میلادی به وسیله آقای بارون دبود (سیاح روسی) تشخیص داده شد و برای اولین بار در کتاب آقای الستین، موسوم به جادههای قدیم ایران غربی منتشر شد. از سال 1952 آقای هنینگ این نقوش و کتیبههای آن را با دقت مورد مطالعه قرار داد.
در تنگ سولک 13 نقش برجسته و کتیبه بر روی 5 قطعه سنگ جداگانه حجاری شده که همگی مربوط به دوره الیمائی- اشکانی می باشند. نقوش برجسته ی تنگ سولک صحنه های گوناگونی از آیین های باشکوه باستانی، نمادهای دینی، رزم های سواره نظام و پیاده نظام ،تاجگذاری و تاجستانی وگرفتن حلقه قدرت در حضور خدایان، شکار شاهی، تشریفات ،خوش آمدگویی و دیگر جلوه های زندگی اشرافی را در دل کوهستان به نمایش گذاشته است.
این منطقه از نقطه نظر پوشش گیاهی دارای گیاهان دارویی و خوراکی و زینتی از قبیل بنسرخ، حلپه، تره، کارده، بومادران، پشموک، کنگر، گل لاله سرنگون و آویشن، جنگلهای پرپشتی از بلوط، گونه ای نادر از درختچه های سرو به نام زربین و سایر گونههای متفاوت است.
تنگه سولک در 12 کیلومتری ضلع شمال شرقی شهر لیکک، مرکز شهرستان بهمئی، در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است.
هدف اصلی سایت تفرج نامه معرفی جاذبه های گردشگری و مقاصد توریستی ایران و در آینده ای نزدیک جهان است. همچنین این سایت مکانی برای اشتراک گذاری سفرنامه های کاربران محترم و تبادل نظر بین مسافران و استفاده از تجربیات یکدیگر برای داشتن سفری بهتر و شناخت مکان های گردشگری می باشد.
امیدواریم با ارائه اطلاعاتی مفید و بروز در شناخت هر چه بیشتر جاذبه های گردشگری کمک کنیم.
0 نظرات
نظر خود را ثبت کنید