تالاب لیپار

• 1398/05/26
• 0 کامنت
• 2335 تعداد بازدید

تالاب لیپار که به تالاب صورتی نیز معروف است در تنگه و دره‌ای صخره‌ای که مشرف به کوه است قرار دارد که در آن آب دریای عمان به صورت ایستا شده و منطقه‌ای مناسب برای زندگی گیاهان و جانوران به وجود آورده‌ است. در جهان فقط چهار نمونه مشابه از آن وجود دارد.

این تالاب نتیجه جمع شدن آب‌های سطحی و بارانی خور گواتر است؛ این آب‌ها قبل آنکه به دریا بریزند؛ در تالاب لیپار جمع می‌شوند.

تاریخچه تالاب لیپار

این تالاب بنا به پیشنهاد آقای دادکریم شیخ‌زاده که خود بومی محل و از روستای دمبدف است؛ و با کمک اهالی و بودجه شخصی و حمایت وزارت نیرو با در اختیار گذاشتن دستگاه‌های کشاورزی، در سال ۱۳۶۲ خورشیدی، احداث شد و در اوایل احداث و بارندگی خوبی که در محل آن داشت توانست مدت مدیدی منطقه را سبز و پرندگان مهاجر و غیربومی را به این تالاب بکشاند.

البته بعلت اینکه منطقه چندین سال است که خشک بوده و بارندگی کافی نداشته این تالاب هر ساله بشکل خاصی در می‌آید، ولی اصالت اولیه که همان جمع‌آوری آبهای سطحی که در زمان بارندگی بر روی زمین جاری می‌شود را داراست.

همچنین در طول این سال‌ها، ساخت‌ و سازهایی هم در حاشیه اینجا صورت گرفته که چهره‌اش را نازیبا کرده است. برای مثال در سال ۱۳۸۸ نیروگاه گازی ساخته شده که به طبیعت این منطقه لطمه زده است.

پوشش گیاهی تالاب لیپار

در تالاب لیپار درختچه‌های گز و چش، بلوط و گزنه وجود دارد. در این منطقه پنبه هایی وحشی به عمل می آید که بومیان از آن تشک و بالش تهیه می کنند.

پوشش جانوری تالاب لیپار

در تالاب لیپار، پرندگانی چون لک لک، طاووس، کبک و مرغ ماهی خوار زندگی می کنند و گونه‌های جانوری چنگر، فلامینگو، کشیم، حواصیل های سفید و خاکستری، باقرقره، تیهو، جیرفتی، عقاب دشتی، خوتکا، دلیجه و طاووسک وجود دارند.

ویژگیهای تالاب لیپار

گستره تالاب لیپار ۱۰ هکتار است.

وجود پلانکتون‌های گیاهی زیاد در منطقه (۹۰ درصد پلانکتون‌های گیاهی در این حوزه یافت می‌شوند)، وفور مواد آلی و معدنی که از طریق رودخانه‌ها و خورهای متصل به خلیج به این حوزه هدایت می‌شوند، باعث افزایش زیاد تولید بیولوژیکی در بعضی از فصول سال خواهد شد به طوری که این عوامل به همراه جریانات دریایی حاصل از طوفان‌های مونسون که از ویژگی‌های منحصر به فرد حوزه اقیانوسی دریای عمان است، موجب افزایش بیش از حد تعداد پلانکتون‌های گیاهی در ماه‌های بعد از فصل مونسون (که از اواسط خرداد شروع و تا اواسط شهریور ادامه خواهد داشت) می‌شود که این تعداد در آذر ماه به حداکثر میزان خود می‌رسد.

رنگ صورتی تالاب که گاهی به قرمز هم متمایل می شود نتیجه فعالیت پلانکتون‌ها و مواد معدنی جنس خاک است. آب تالاب هم بسیار شور است. در کنار این تالاب محلی‌هایی را می‌شود دید که چادر زده‌اند و صدف و نمک دریایی می‌فروشند.

خطرات نزدیک شدن به تالاب لیپار

با توجه به باتلاقی بودن اطراف تالاب از نزدیک شدن به آن با خودرو باید خودداری کرد و بهتر است در مواقع سفر به تالاب، خودرو را در کنار جاده ساحلی چابهار به گواتر پارک نموده و سپس پیاده به کنار تالاب رفت. علاوه بر خودرو برای افرادی که وزن بالای ۱۰۰ کیلوگرم دارند نیز احتمال فرورفتگی وجود دارد.

درآمد بومیان منطقه تالاب لیپار

لیپار تنها راه درآمد بومیان کنار تالاب است؛ جمع آوری و فروش نمک شغل ابا و اجداد و هزاران ساله بومیان روستاهای اطراف لپیار است. خشکسالی بی‌سابقه در بلوچستان باعث شده بومیان روستاهای اطراف معدود زمین‌ها و دام‌های خود را هم از دست بدهند.

بومیان علاوه بر فروش نمک به جمع آوری صدف‌های کنار دریا و ساخت و فروش صنایع دستی معرق صدف و سوزن‌دوزی نیز می پردازند.

تالاب لیپار کجاست

تالاب لیپار در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار، در مسیر جاده ساحلی چابهار به گواتر، در نزدیکی روستای رمین در ساحل دریای عمان، در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.