استان هرمزگان یکی از استانهای جنوت ایران و مرکز آن بندر عباس است. این استان از شمال و شمال شرقی با استان کرمان، از جنوب با خلیج فارس و دریای عمان از جنوب شرقی با سیستان و بلوچستان، و از غرب با استان‌های فارس و بوشهر همسایه است.

تاریخچه استان هرمزگان

شواهدی مبنی بر وجود دریا نوردی در دوران بسیار کهن یافت شده است. نخستین منابع تاریخی دریا نوردی در خلیج فارس به زمان نئارخوس یا نئارک، دریاسالار اسکندر مقدونی مربوط است. در سال های ۴۱ تا ۱۳۲ هجری قمری سواحل خلیج فارس جزء خلاقت اموی و سپس بخشی از خلافت عباسی در سال های ۱۳۲ تا ۶۵۶ هجری قمری گردید.

پرتغال در سال ۹۱۲ هجری قمری با هفت کشتی جنگی جزیره هرمز را محاصره کرد. این ایام مصادف با هفتمین سال سلطنت شاه اسماعیل صفوی بود. در زمان شاه عباس صفوی امام قلی خان، والی فارس و قشم، هرمز و بنادر جنوبی را از چنگ پرتغالی ها آزاد کرد.

خلیج فارس بعداز جنگ جهانی اول، نه تنها به عنوان معبر دریایی تجاری بسیار مهم، بلکه به عنوان بزرگترین کانون نفت و منبع مهم رشد صنایع، اهمیت اقتصادی و استراتژیکی فراوانی یافت، به طوری که کلیه طرفهای تجاری خارجی ایران به ویژه انگلیس با جدیت تمام تلاش کردند حضور فیزیکی خود را در خلیج فارس حفظ کنند.

نام گذاری استان هرمزگان

در خصوص نام استان هرمزگان نظریه‌های مختلفی عنوان شده است به طور مثال گفته می‌شود کلمه هرمزگان از دو بخش هُرمُز و پسوند گان تشکیل شده است. گان به معنای جا و مکان است و هرمز نیز کوتاه شده اهورامزدا. بنابراین هرمزگان به معنای سرزمین خدا می‌باشد. از طرف دیگر گفته می‌شود املای صحیح هرمز به صورت هرموز می‌باشد. هرموز از دو جزء هور که صحیح‌تر آن خور (به معنای خلیج، لنگرگاه، مرداب و دره) است و موز که همان میوه موز می‌باشد، تشکیل شده است. 

مناطق گردشگری استان هرمزگان