استان مازندران یکی از استانهای شمال ایران و مرکز آن شهر ساری است. این استان، از شمال به دریای خزر، از جنوب به استان های سمنان، تهران و البرز، از شرق به استان گلستان و از غرب به استانهای قزوین و گیلان محدود است.
دو قبیله بسیار قدیمی و مقتدر در کرانه جنوبی دریای خزر ساکن بودند. طپورها (تپورها) که نام طبرستان از آن هاست و همچنین قبیله آماردها که گویند نام شهر آمل از نام آن ها گرفته شده است. درباره تاریخ باستانی استان مازندران اطلاع زیادی دردست نیست و اساسا وضع اقلیمی آن اجازه نمیدهد ابنیه و آثار معماری پایدار بمانند.
بعداز غلبه آریاییهای مهاجم و مهاجرت بومیان، ساکنان جدید پس از مدتها، ظاهرا، زیرفرمان هخامنشیان قرار گرفتند. در کتیبه بیستون سرزمین مازندران به نام پشتخوارگی و در اوستا پزشخوارگر آمده است و به نظر میرسد که مازندران جزو قلمرو اشکانیان بوده است.
مازندران همچون گیلان در دوره اول فتوحات اعراب تحت تصرف مسلمانان قرار نگرفت و در زمان بنی عباس ضمیمه گشت. درقرن چهارم و پنجم هجری، طبرستان میدان کشمکش سلسله آل زیار و آل بویه از یک طرف و سامانیان و غزنویان ازطرف دیگر شده بود، اغلب اوقات طبرستان تحت اداره اموای آل زیار بود.
مازندران اولین پایگاه اسلامی و شیعه دوازده امامی است و خاندان مرعشی و خاندان ناصرالحق اطروش هم در مازندران به پایتخت گری آمل بودهاند. مازندران تا زمان قاجاریه، به مرکزیت بارفروش (بابل) اداره می شد. این شهر، تا اواسط دوران قاجاریه، حاکم نشین مازندران بوده است.
نام کهن و اصلی مازندران طبرستان است که در واقع تپورستان بوده و علت نامگذاری آن وجود قوم تپور میباشد.
برخی ریشه نام مازندران را آمیختهای از ماز به معنی بزرگ و نیز میانه، ایندیرا و آن پس وند مکان دانستهاند و در نتیجه عبارت مازیندیران را به معنی جایگاه دیو بزرگ، ایندیرا میدانند. گواه آن را هم شاهنامه دانستهاند که در آن از مازندران به عنوان جایگاه دیو سفید نام بردهاست و نیز ایندیرا را کوهی در میانه این سرزمین دانسته است.
برخی نام مازندران را به شکل ماز + اندر + آن میدانند. ماز در زبان مازندرانی به زنبور عسل گفته میشود و کسانی که این ریشه یابی را پذیرفتهاند معنای مازندران را، جایی که زنبورعسل در آن هست، میدانند. به باوری دیگر، نام مازندران برگرفته از کوه ماز است. پس مازندران سرزمینی است که کوه ماز در آن جای دارد (ماز+اندر+آن).
عدهای نیز به این دلیل که سابقاً این سرزمین مملو از گوزن بوده و مازن نیز به معنای گوزن بوده و از طرفی دران را نیز به معنای درندگان میباشد اینطور استنباط کردهاند که دران به معنای درنده کنایه از ببر مازندران است و چون این سرزمین در گذشته مملو گوزن و ببر بوده مردم آن سرزمین را به این نام خواندند.
دریاچه فراخین، که بیشتر شبیه تالابی جنگلیست تا دریاچه، یکی از بکرترین دریاچههاست که در دل جنگل قرار گرفته و برای رسیدن به آن هم چند دقیقهای ...
قلعه مارکوه که از بناهای دوره اسلامی به حساب میآید، در دورههای مختلف اسلامی، به عنوان پایگاه نظامی در مقابل تهاجم دشمنان مورد استفاده قرار ...
دریاچه میانشه یا دریاچه چورت، در سال ۱۳۱۸ خورشیدی، بر اثر زمینلرزه و رانش زمین و در پی آن بسته شدن مسیر آب چشمهای که در کنار دریاچه قرار دارد ...
شهرک توریستی نمک آبرود، شهرکی گردشگری و ویلایی است که حدود ۶۵۰ هکتار وسعت دارد. حد شمالی اين اراضی را دريای خزر و حد جنوبی آن را ارتفاعات ...
مجموعه رصد خانه و آسمان نمای آلاشت با نام رصدخانه آیت الله صالحی مازندرانی به عنوان تنها رصد خانه استانهای شمالی روی یکی از تپههای شهر آلاشت ...
جاده چالوس، با نام رسمی جاده ۵۹، یکی از مهمترین جادهها برای مردم تهران و کرج است که از میان شهر کرج در استان البرز شروع و به شهر چالوس در مازندران ...
باداب سورت چشمهٔ پلکانی تراورتنی بینظیر در ایران و کمنظیر در جهان است. چشمههای باداب سورت ایران در بلندای ۱۸۴۱ متری از تراز دریا قرار گرفته است ...
منطقهٔ آب پری دارای آبشاری به همین نام است. در آب پری درختان با فاصلهٔ کم از یکدیگر قرار دارند و بیشتر مناطق بکر و دست نخورده ماندهاست. آبشار ...
مردم بومی آن تپوری (مازندرانی) وآمارد و گیلک هستند.
مردم مازندران به زبان مازندرانی یا زبان تبری و گیلکی خصوصا شهرهای رامسر و تنکابن و فارسی سخن میگویند.
قالی بافی، گلیم بافی، جاجیمچه بافی، بافت گلیچه، چوقا، شمد و ملحفه، سوزن دوزی، رنگرزی و چاپ سنتی سفالگری و سرامیک سازی، فرآوردههای پوست و چرم، هنرهای مرتبط با فلز، هنرهای مرتبط با چوب، حصیر بافی، طراحی سنتی و نگارگری، صحافی و جلد سازی سنتی، صنایع دستی دریایی، عروسک سازی و ...
آغوز نون، کماج، نصیری، بهاردونه، پشتِ زیک، پیسّه گِندِه، آب دندان، نان کوهی، عسل کوهی، رشته به رشته، شکر قرمز، شربت بهار نارنج، مربای بهار نارنج، آلبالو، انار جنگلی، بادمجان ترشی، سیر ترشی، هفت بیجار، ترشی یارمسی، مربای پرتقال، گردو و سیب، صنایع چوبی، حصیر، گلیم، جاجیم، جوراب بافی، موج بافی، پارچه (چوغا، باشلق، وازشمد)، نمد، سفال، برنج، ماهی، ازگیل، کندس، گل کاسنی، کلوچه، برنج (شالی)، انواع مرکبات، شیر، دوغ، کره محلی و ...
آش گزنه/آش ترش، آغوز مسما، اردک شکم پر، اسپناساک، اکبر جوجه، باقلا وابیج، برنج کدوحلوایی، بورانی کدو حلوایی، بورانی بادمجان کبابی، پلو مرغ بهشهری، ته چین گوشت، خورش ناردون، سرانار، کئی انار، کدوبره، فسنجان با گوشت مرغابی، مالابیج/مالاتا، مرغ شکم پر مازندرانی، میرزا قاسمی، نازخاتون، نرگسی اسفناج، کال کباب، خورش مرغ ترش، ترش تره، مجی خورش و ...
جریر طبری، شیخ فضلالله نوری، محمدتقی نوری مازندرانی، نیما یوشیج، سلمان هراتی و ...
استان مازندران را بر اساس خصوصيات دما و بارش و توپوگرافي منطقه مي توان به دو نوع آب و هواي معتدل خزري و آب و هواي كوهستاني تقسيم كرد . آب و هواي كوهستاني خود بر دو نوع معتدل كوهستاني و سرد كوهستاني مي باشد .