استان ایلام یکی از استان های غرب ایران و مرکز آن شهر ایلام است. استان ایلام از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان و از شمال با استان کرمانشاه همسایه است. این استان از استان‌های کمابیش جنگلی ایران است.

تاریخچه استان ایلام

این سرزمین، بنا به اسناد تاریخی فراوان، بخشی از کشور عیلام باستان بوده است. مملکت و دولت قدیم عیلام واقع در قسمت جنوب غربی ایران کمابیش مطابق با سرزمین خوزستان است که گاه مستقل بود و گاه تحت استیلای دولت های مجاور در بین النهرین قرار داشت. در حدود سال ۶۳۹ پیش از میلاد آشوربانی پال (شاه آشور) عیلام را شکست داد و به نابودی عیلام ختم شد. پس از این جنگ، عیلام هرگز به عنوان یک قدرت مستقل ظاهر نگردید. مدتی پس از سقوط عیلام، حوزه فرمانروایی آنان به دو منطقه تحت نفوذ پارسها و مادها در غرب تقسیم شد.

در دوره هخامنشی این منطقه جزئی ازامپراطوری هخامنشی بوده است. از آن جا که ایلام، بین خوزستان، بین‌النهرین، لرستان و کرمانشاه واقع شده‌است، لذا در دورهٔ اشکانیان، جزو ماد بزرگ بوده که ارشک آن را تصرف نمود. بنابه اعتقاد بعضی از محققان، خرابه‌های شهر باستانی «سیروان» واقع در شهرستان سیروان در شمال استان ایلام، از آثار و شهرهای دوره اشکانی است.

در دورهٔ ساسانیان، استان ایلام جزء سرزمین «پهله» یا «پهلو»، یعنی استان بزرگی بود که بعدها اعراب آن را جبال نامیدند. بعد از تسخیر ایران به وسیله اعراب مسلمان، احتمال دارد که این ناحیه جزئی از ایالت کوفه باشد.

نام گذاری استان ایلام

در کتیبه های بابی، عیلام را آلامتو یا آلام خوانده‌اند، که به قولی به معنای کوهستان یا کشور طلوع خورشید است. در زمان اردشیر بابکان ماسبذان نامیده می شد. همچنین به مناسبت وجود رودخانه های مهم و پر آب سیروان در این ناحیه، این منطقه به نام سیروان نیز شهرت داشت ولی در دوران قاجاریه این منطقه به پشتکوه تغییر نام داد، با به قدرت رسیدن حسین قلی خان، شهر ایلام حسین آباد خوانده شد،

مناطق گردشگری استان ایلام